‘Papa, papa, kom eens kijken!’, roept Floris vanuit zijn slaapkamer. ‘Ik kom zo, ik ben even druk!’, roep ik geïrriteerd terug en kruip weer achter m’n telefoon. Hij blijft een aantal keer roepen, maar geeft de hoop redelijk snel op. Een kwartiertje later loop ik naar zijn kamer en zie dat hij een enorm gave creatie heeft gemaakt van LEGO, volledig naar eigen inzicht en vermogen. Het ziet er oprecht geweldig uit en een trots gevoel stroomt door mijn lichaam. Ik zeg: ‘Wat heb jij iets moois gemaakt, echt super!’ Er volgt geen reactie, want zijn enthousiasme had hij een kwartier geleden al willen delen. Mijn trotse gevoel maakt plaats voor schaamte en ik baal enorm van m’n gedrag.
Volgens Richard Gross van NASA heeft de aardbeving in Japan (2011) de rotatie van de aarde versnelt, waardoor we elke dag 1.8 microseconde verliezen. Een microseconde is een miljoenste van een seconde. Dit klinkt natuurlijk niet als veel, maar elke stap achteruit is een stap in de verkeerde richting. Als vader lopen we vaak achter de feiten aan en zijn we te weinig thuis bij onze kinderen. Daar moeten we verandering in aanbrengen, want verloren tijd krijgen we niet meer terug. Nooit meer!
1. Verloren tijd krijg je nooit meer terug
Er bestaat geen bankpas waarmee je extra tijd kunt pinnen en je kunt je tijd niet op een spaarrekening zetten hopen dat het langzaam meer wordt. Heb je aan het einde van de dag niets waardevols gedaan, dan zul je die tijd nooit meer terugkrijgen. Helaas is dit iets dat weinig mensen zich realiseren, want tijd is maar iets ‘gewoontjes’. Sinds mijn scheiding zie ik Floris nog maar 50% van de tijd (co-ouderschap) en ik kan je verzekeren dat ik elke seconde met hem maximaal probeer te benutten. Dit betekent niet dat we elke dag de agenda volproppen, maar we halen wel voldoening uit de kleine momenten. Denk bijvoorbeeld aan het tandenpoetsen, een boekje voorlezen, samen ontbijten, etc.
2. Tijd heeft geen economische waarde
Bill Gates heeft een vermogen van 90 miljard dollar en jij een netto maandsalaris van €‘zegiklieverniet’. Toch heeft een uur voor jullie beiden maar 60 minuten, daar valt niet over te discussiëren. We hebben allemaal maar 24 uur op een dag (sta je een uur eerder op dan heb je er dus 25. Toch?). Wanneer het op tijd aankomt, ben jij dus even rijk als je buurman, je werkgever of wie dan ook. Een kind geeft er niets om hoeveel geld jij op je bankrekening hebt staan. Een uurtje spelen, knuffelen, stoeien of samen een film kijken op de bank, dat is pas waardevol voor kind!
3. De tijd gaat sneller naarmate we ouder worden
Of het nu een feit is of een gevoel, onze tijd vliegt voorbij omdat we druk zijn met 100 verschillende dingen. We moeten werken, boodschappen doen, administratie bijhouden, het huis opruimen, socializen met vrienden en nog veel meer. Een kind daarentegen heeft deze zorgen niet. Ieder kind wil spelen, eten, spelen, wc, spelen, eten, spelen, slapen. Misschien is het niet een verkeerd idee om zo nu en dan – net als een kind – wat meer aandacht te schenken aan het ‘nu’ in plaats van aan het ‘morgen’.
4. Er is geen betere investering dan ‘tijd’
De ene vader koopt een nieuwe auto, maar wat is die over 5 jaar nog waard? Een andere vader investeert €2000,- in een nieuwe golfset, maar gaat hij daardoor echt beter golfen? Weer een andere vader stopt zijn geld in Bitcoins en verliest de helft door een verkeerde gok. Maar gelukkig heb je ook nog vaders die investeren in tijd met hun kind. Ze zaaien tijd en oogsten liefde, waardering, genot en momenten die je kind (en jou) altijd bij zullen blijven. Klinkt als een redelijk stabiele en waardevolle investering, toch?
5. Onze ‘tijd’ geeft een eerlijk beeld over onze ‘prioriteit’
Kinderen voelen als geen ander aan hoe wij als vader (of moeder) over hen denken. ‘Nee schat, ik ben nu even druk’ of ‘Nu even niet, ik zit te werken’. Eigenlijk zeggen we met deze woorden: “Ik ben bezig met iets dat belangrijker is dan jij.” Het zijn opmerkingen die we snel uiten, maar een kind voelt zich daardoor afgewezen en niet volledig gewaardeerd. Ze leren snel genoeg dat onze prioriteit niet bij hen ligt en dat ze overbodig zijn in de ruimte. Dit betekent natuurlijk niet dat je geen andere dingen mag doen wanneer je kinderen om je heen hebt. Zorg alleen voor een juiste balans en let op de toon waarop je dingen uit, c’est le ton qui fait la musique (het is de toon die de muziek maakt)!
