Auteur: Ferry Boom

Sommige herinneringen staan in je geheugen gegrift. Niet omdat ze perfect waren of een rib uit je lijf hebben gekost, maar omdat ze je compleet uit het alledaagse trekken. Zo’n moment beleefden wij onlangs als gezin. Na weken van regen, snotneuzen, overlopende wasmanden en werkgerelateerde deadlines, besloten we dat het tijd was voor iets bijzonders. Iets dat we nog nooit hadden gedaan. Iets waar we het over twintig jaar nog steeds over zouden hebben. En dus stonden we daar, met gezonde spanning en zonnebrillen op ons hoofd, op het vliegveld van Texel. Klaar voor onze allereerste rondvlucht met Tessel Air.…

Er zijn van die momenten waarop ik met Floris een potje Fortnite speel – of samen met Sevijn een blokkentoren bouw en denk: dit vaderschap, dat is eigenlijk best goed te doen. Maar doordat er regelmatig meiden over de vloer zijn (logees van vrienden of familie) merk ik dat het opvoeden van meisjes toch net even anders gaat. Het is niet per se moeilijker, maar wat ik zeg: anders. Er zit meer emotie in, meer detail, meer lagen. Als vader moet je soms even schakelen van ‘primitieve Neanderthaler’ naar ‘professionele coach met empathisch vermogen’. In dit artikel geef ik je…

Toen Floris voor het eerst zijn eigen tablet kreeg, dacht ik: leuk, hij kan lekker filmpjes kijken terwijl ik even mijn handen vrij heb. Wat begon met onschuldige tekenfilmpjes van Paw Patrol, veranderde langzaam in Minecraft-video’s, game-channels en uiteindelijk vlogs waarin Youtubers gadgets unboxen met een enthousiasme waar je U tegen zegt. Geen ramp natuurlijk, maar ik merkte dat ik eigenlijk geen idee had wat hij allemaal keek. Toen hij plots begon over een challenge die op TikTok rondging (waar hij officieel nog veel te jong voor is), ging er een alarmbel af. Tijd om zijn digitale leventje eens onder…

Er zijn van die weken dat alles tegelijk lijkt te gebeuren. Werk dat uitloopt, een kind met koorts, een lekke band op maandagmorgen en het besef dat je weer drie verjaardagen bent vergeten. Je holt, je organiseert, je troost, je kookt, je stoeit, je veegt snotneuzen af en probeert tussendoor ook nog een enigszins sociaal mens te zijn. Maar ergens onderweg raak je jezelf kwijt. Ik hou zielsveel van mijn kinderen. Echt. Er is niets dat ik liever zie dan mijn kinderen die om me heen springen, lachen, ontdekken. Maar soms… soms is liefde ook even afstand nemen. Even uitzoomen.…

Als vader van twee zoons zoek ik niet alleen naar leuke dingen om met hen te doen, maar soms ook gewoon naar iets voor mezelf. Iets met een beetje spanning. Iets waardoor je de adrenaline door je lichaam voelt stromen. Iets als… parachutespringen! Deze sprong stond al weken met hoofdletters in onze agenda. Iedere keer als ik de datum op de kalender zag, voelde ik de kriebels in mijn buik. Niet van de zenuwen – oké, misschien een beetje – maar vooral van pure enthousiasme. We keken hier zó naar uit. Een midweekje Texel, even weg van de dagelijkse chaos,…

Iedere ouder kent het: het moment waarop je in de tuin staat, je kinderen in het vizier hebt en denkt: “Hoe gaan we vandaag de dag weer doorkomen?” Soms voelt het alsof je een compleet animatieteam op een zomerkamp bent, alleen zonder salaris en al helemaal geen pauzes. Als vader van twee energieke jongens, Floris (11) en Sevijn (2), heb ik al vele uren doorgebracht met plastic ballen, schepjes, opblaaszwembaden en zandbakken. Ik heb zelfs een keer geprobeerd een waterglijbaan te maken met een vuilniszak en afwasmiddel. Spoiler alert: dat eindigde in blauwe plekken en een boze blik van mijn…

Een relatiebreuk is als een aardbeving in het leven van een kind. Alles wat vertrouwd en vanzelfsprekend was, staat ineens op losse schroeven. Toen de moeder van Floris (geboren in 2013) en ik besloten uit elkaar te gaan, dacht ik dat we het netjes en met respect voor elkaar zouden doen. Dat is slechts deels gelukt. Maar wat ik toen nog niet doorhad, is dat zelfs een ‘goede’ scheiding diep kan snijden in de vertrouwde wortels van je kind. Als volwassenen hebben we woorden, internet, therapie en vrienden. Kinderen hebben ons. Maar dan moeten wij wel weten waar we op…

“Hoeveel krijg ik bij jou, pap?” vroeg Floris terwijl hij zijn handen alvast wrijvend tegen elkaar hield. “Want bij mama krijg ik één euro meer.” Tja, hoe ga je daar nou weer op reageren? Lachend, natuurlijk. Als gescheiden vader heb ik er in ieder geval weer een project bij, want ‘zakgeld’ is veel meer dan simpelweg een muntje in een spaarpot mikken. Het is een les in verantwoordelijkheid, sparen, keuzes maken én omgaan met verleiding. Zeker als je kind vliegensvlug doorheeft dat twee huizen misschien ook twee keer kassa kan betekenen. Welkom in de wondere wereld van co-ouderschap, waar niet…

Toen ik vroeger als kind met mijn ouders naar de bibliotheek ging, voelde dat als een verplicht nummertje. Je moest er stil zijn (ademen mocht nog net), alles rook naar oude meuk en van de kille uitstraling kreeg je spontaan een depressie. Tegenwoordig is dat beeld gelukkig compleet achterhaald. De moderne bibliotheek is zoveel meer dan een plek vol boeken. Het is een schatkamer vol verhalen, inspiratie en avontuur. Maar hoe maak je zo’n uitje nou leuk voor je kinderen en zorg je ervoor dat het niet voelt als een oersaaie verplichting? Afgelopen weekend besloten we – zoals we regelmatig…

Het begon allemaal op een maandagmorgen. De wekker had me al drie keer genegeerd, de broodtrommel van de oudste bleek nog vies in zijn schooltas te zitten en de jongens (Sevijn en Floris) maakten ruzie over de afstandsbediening. Ondertussen probeerde ik een boterham met pindakaas in mijn mond te duwen en tegelijkertijd een verloren gymschoen onder de bank vandaan te vissen. Chaos? Hoe kom je erbij?! Tot ik me herinnerde dat we sinds kort de Bosstony Kindertablet in huis hebben. Ik drukte op de aan-knop, schoof de tablet in Sevijns handjes en ineens was er stilte. Rust. Vrede. Jeetje, ik…